Bezoekers website Morsum Magnificat : 1.490.400
Brussel / Lanaken 27 december 2011

--- Wijziging 8:47 28/12/2011

De laatste dagen krijgt de Raad Voor Journalistiek, die nota bene onder politieke -en justitiële- druk onder de vleugels van de VVJ -Vlaamse Vereniging van Journalisten- is opgericht en er ook door gesubsidieerd wordt,  van de Vrt nogal wat publiciteit. Nogal wiedes, de secretaris van de RVJ is een oude Vrt-rat die daar tientallen jaren zijn broek versleten heeft en zich nu als secretaris van de RVJ, óók nog wil doen gelden. Filip  Voets, rode rakker en logebroeder, heeft van het feit dat de minister van media van dezelfde politieke kleur is, gretig gebruik gemaakt om de positie van de RVJ terug te verstevigen nadat deze van haar voetstuk was gevallen doordat ze ongelijk kreeg in het kort geding tegen de hoofdredacteur van Morsum Magnificat.

Niet onafhankelijk.
Wie de gang van zaken kent weet dat de RVJ nogal wat geld krijgt toegestopt, deels uit politieke hoek en een deel van de mediabonzen Roularta en Van Thillo, m.a.w. de RVJ is niét onafhankelijk. Zij die de media  volgen en nagaan wat de RVJ over wie beslist, zal meteen vaststellen dat die de boordelingen aan de eigenschappen van een elastiek zijn gekoppeld. Zo werd Morsum Magnificat eveneens aan de schandpaal genageld en daardoor gestigmatiseerd, ergo, de klagers hebben daarmee geen genoegen genomen maar zijn met het verdicht van de RVJ naar de rechtbank gestapt en ze tekenen, nadat ze te Leuven geen voldoening kregen, beroep aan te Brussel. Sinds Ingrid Lieten minister van media is geworden, wordt er nóg meer geld op tafel gelegd en worden onaanvaardbare voorwaarden aan subsidies gekoppeld. Wie van Lieten geld wil bekomen, moét onder het juk van de RVJ die er zo goed mogelijk voor zal zorgen dat de persvrijheid gefnuikt wordt en de gangsterpolitiek van de PS niet te veel naar buiten komt, de zaak Stevaert is daarbij wel een uitzondering.

Niet gelijk voor de "code".
Aangezien de RVJ is opgericht in de schoot van de VVJ, de vereniging van 4500 beroepsjournalisten die over een erkenning van Binnenlandse Zaken beschikken en daardoor van een reeks voordelen genieten, willen de ongeveer 8500 andere journalisten, die niet van die extra legale voordelen, zoals ondermeer gratis openbaar vervoer kunnen genieten, zich ook aan de, overigens niet wettelijke regels -de deontologische code- van de RVJ onderwerpen, in feite is voor de journalisten niet iedereen gelijk voor de wet, lees deontologische code.  Nu worden alle kleinere verenigingen door de minister via allerlei trucs "bewerkt" om zich, in ruil voor geld, zéker aan de deontologische code te doen onderwerpen, natuurlijk slaagt de minister in haar opzet, voor geld danst zelfs de beer -maar Morsum Magnificat niet !-.

Geen persvrijheid.
Iedereen die met de media begaan is weet dat de pers niet vrij en onafhankelijk is, een journalist die wil erkend worden moet eerst bij één of andere uitgever twee jaar stage lopen, zeg maar in het gareeltje leren lopen.  Pas nadat de stagiair heeft aangetoond dat hij twee jaar lang van zijn pen kon leven, mag hij/zij een aanvraag doen voor erkenning als beroepsjournalist. Wie een scherpe pen heeft, of nog maar de waarheid durft te schrijven, zal nooit  aan de bak komen, maar hij heeft dan toch nog één vrijheid, zijn kritische pen, en die vrijheid vergooien vandaag al degenen die zich door de politiek laten omkopen. Als er een partij is die er alle belang bij heeft dat de stinkende potjes gedekt blijven, dan is het wel de SP.a, inclusief minister Lieten die destijds van de ondergang van bakkerij Valentino meer moet geweten hebben.

In Tongeren bewezen : Rechtbank de hoogste instantie.
Door het incidentje tijdens het proces Ronald Janssens met Voorzitter Jordens -Tongers Hof van Assisen-, heeft die Voorzitter duidelijk gemaakt wie écht mag beslissen. De Vrt reporters/lijkenpikkers waren verbolgen dat zij, de "grote?" journalisten, op de vingers werden getikt en schreeuwden moord en brand. De RVJ heeft over die zaak, op vraag van haar ex Vrt collega's-sic- wat bladvullend gewauwel online geplaatst, maar blaast met haar verdict warm en koud tegelijk. De RVJ durft niet te bekennen dat haar opdracht beperkt is, dat zij in feite onnuttig is en slechts bij enkelingen indruk maakt. De wetgeving is immers voldoende duidelijk  zodat een pseudo Rechtbank Voor Journalistiek à la RVJ geen enkel nut heeft, zij alleen, met steun van de politiek en toegestopt Vlaams belastinggeld, de vrijheid van mening in de kiem wil smoren.

Artikel n° 4360
Geplaatst op 21:20 27/12/2011

Redactie Morsum Magnificat ® Professioneel
Erik Verbeeck ©