Bezoekers website Morsum Magnificat : 1.484.200
Maassluis - Nederland / Lanaken 25 december 2011.

--- Update 1 8:39 9/01/2012
NVDR II.
Als technicus heb ik in de jaren 80 in Nederland in het kader van de telecommunicatie, verschillende werken uitgevoerd, ondermeer voor Retam in Werkendam, en Blaupunkt Nederland e.a. in verschillende locaties in Nederland, ook de CAI Westland was toen een grote klant, ik plaatste toen alle antennes op de 120m hoge antennemast te Naaldwijk. Alhoewel zij in de evolutie van de kabel- tv netten, door de invloed van Philips, minder vooruitstrevend waren kwamen de Nederlanders veel professioneler over, de omgang en de betalingen gebeurden vlot, nooit heeft in Nederland iemand van die klanten om procenten gevraagd, in België was dat wel anders. Een ingenieur van Tractebel en een van BRT wilden wel hun zakken gevuld zien en voor de BRT hield minister Patrick De Wael een onderzoek door het HCT zelfs tegen. Wie in België als zakenman niet corrupt is, integer en zijn job correct uitvoert, moet onvermijdelijk failliet. Anderzijds hebben Nederlanders óók vreselijke lange teentjes en beginnen als het hun niet zint, meteen te schelden, ook zijn er diverse voorbeelden van oplichting. Op politiek vlak denk ik dat socialisten zoals wijlen Joop Den Uil, in Nederland veel beter werk leverden dan in België waar de socialisten, ondermeer met hun corruptieschandalen, de zakken van de bevolking voor eigen belang hebben leeggemaakt.
Erik Verbeeck
Hoofdredacteur Morsum Magnificat.


De 120 m hoge antennemast van de CAI Westland te Naaldwijk werd door mij van antennes voorzien, ondermeer een 6 meter parabool van Jenssen die 850 kilogram weegt en met eigen materiaal -hydraulische lieren- werd gehesen en geplaatst.
--- einde update 1

Vervolg -en einde- van vorig artikel.

Het is inmiddels genoegzaam bekend dat nogal wat Nederlanders -ongeveer 120.000- de stap zetten om in de Belgische grensstreek te gaan wonen, hetzij om belastingtechnische redenen, hetzij omdat de huizen in België een behoorlijk stukje goedkoper zijn dan in Nederland. De zogenoemde Nederbelgen ondervinden echter nogal wat aanpassingsproblemen en uitgeverij Compaan gaf onlangs een gezellig boekje uit met als titel "Overleven in België" van de hand van Fons Kockelmans en Dorine Wilms dat als ondertitel "Een handleiding voor Nederbelgen" meekreeg.

Grote stap.
Zowel Fons Kockelmans als Dorine Wilms woonden van 1999 tot 2002 en van 2008 tot 2011 in Brussel, hij als correspondent van het ANP en zij als taaltrainer Nederlands voor EU-ambtenaren en bedrijven. Zij schreven een gemakkelijk lezend en onderhoudend boekje voor alle Nederlanders die overwegen naar België te verhuizen daarmee trachtend duidelijk te maken dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is, ook al spreken Vlamingen en Nederlanders ongeveer dezelfde taal. Een verhuis van Nederland naar België is een grote stap, ondanks de relatief kleine afstand, omdat de attitude en inborst van de Vlaming en Nederlander totaal verschillend is. Een Nederlander geeft onmiddellijk, gevraagd of ongevraagd, zijn ongezouten mening, een Vlaming doet dat niet, zelfs niet na herhaaldelijk aandringen.

Moeilijk bestuur.
In de eerste hoofdstukken wordt vlotjes de geschiedenis en het ontstaan van België overlopen, daarbij de Koninklijke familie niet sparend, evenals de regering die, in vergelijking met Nederland, nogal uitgebreid is en moeilijk in elkaar zit gezien de gewesten, gemeenschappen, districten en niet te vergeten Brussel. Ook het gesjoemel en het politiek "dienstbetoon" -iets wat in Nederland onbestaande is- wordt uit de doeken gedaan evenals de communautaire problemen die worden opgelost met de zogenaamde "wafelijzerpolitiek". Duidelijk wordt gemaakt dat, vooral de Vlaming, leeft in zijn achtertuin en vooral met rust gelaten wil worden.

Onvriendelijk.
Vanaf hoofdstuk 4 wordt dan ingegaan op de Belgische, zeg Vlaamse, Kafka administratie die bijna onmogelijk te doorworstelen is en waar de nieuwbakken Nederbelg onherroepelijk mee te maken krijgt. Er is de inschrijving op het nieuwe adres, de aanvraag van een nummerplaat voor de auto, de ziekteverzekering enz. enz. Daarenboven wordt de Nederbelg geconfronteerd met de onvriendelijke behandeling door ambtenaren, winkelpersoneel en iedere Belg waarmee hij in aanraking komt.

Rommelen en ritselen.
Volgens de auteurs van het boek is rommelen, ritselen en arrangeren een tweede natuur geworden van de Belg die steeds zoekt hij naar de mazen in de wet en deze ook vindt. Belastingontduiking en zwartwerk zijn een nationale sport die iedere Belg dan ook vol overgave beoefent met als gevolg dat niemand er nog graten in ziet en het zelfs als abnormaal wordt aanzien als iemand niét meedoet.

Eten en wegen.
Uiteraard wordt ook ingegaan op het zogenaamd verschil in eet- en drinkcultuur van de Belgen en Nederlanders, volgens de auteurs sterk overdreven. Ook de Belgische chauffeurs en hun stuurkunsten worden in het "zonnetje" gezet, idem dito met de slechte wegen en voortdurende wegwerken, die geen zoden aan de dijk zetten.

Vlaamse uitdrukkingen.
Het laatste hoofdstuk is volledig gewijd aan het "Vlaams voor beginners" waar de typisch Vlaamse uitdrukkingen worden toegelicht in de hoop dat de toekomstige Nederbelg iets begrijpt van hetgeen zijn nieuwe buren zeggen. Hier dient de auteur van dit artikel, die meer dan de helft van haar leven in België woont en leeft, -meer dan dertig jaar- toch aan te tekenen dat sommige uitdrukkingen door Kockelmans en Wilms niet helemaal correct worden verklaard. De blutsen met de builen nemen betekent : Zowel het goede als het kwade aanvaarden en niet ; eigen schuld dikke bult en Brol betekent letterlijk rotzooi, troep en heeft niets te maken met informatie. Met een ei zitten wil zeggen dat iemand angst heeft voor iets, en zo zijn er nog enkele. Wellicht verbleven de auteurs niet lang genoeg in België om al deze wonderlijke uitdrukkingen helemaal te doorgronden.      

Onze mening -NVDR-. 
Dit is een amusant en makkelijk te lezen boekje dat zeker elke Nederbelg zou moeten lezen om zijn eigen ervaringen in Vlaanderen aan te toetsen, het is een licht satirisch boekje met een toch wel venijnige ondertoon die aangeeft dat, noch Fons Kockelmans, noch Dorine Wilms, graag in België woonden en waarschijnlijk blij waren weer terug te zijn in hun vertrouwde Nederland. Dat wil echter niet zeggen dat er niet veel waarheid schuilt in deze paperback want Vlaanderen en bij uitbreiding België, is voor Nederlanders geen makkelijk land om in te leven en te werken en vergt heel wat aanpassingsvermogen. 

Artikel n° : 4.354
Geplaatst : 11:44 25/12/2011
Redactie Morsum Magnificat ® Professioneel
jvds ©