Sint-Martinuskerk, pastorie en Ursulinenklooster onderdeel van thematische selectie.
Bezoekers website Morsum Magnificat : 1.286.300 Overpelt / Brussel / Lanaken 29 september 2011. Vlaams minister Geert Bourgeois, bevoegd voor Onroerend Erfgoed, heeft de voorlopige bescherming van de parochiekerk Sint-Martinus, de pastorie en delen van het Ursulinenklooster in Overpelt ondertekend. De bescherming maakt deel uit van de thematische selectie van religieus erfgoed in neostijlen in Vlaanderen. In principe volgt, na het doorlopen van de procedure met onder meer een openbaar onderzoek, binnen het jaar de definitieve bescherming. Omdat de neoromaanse parochiekerk Sint-Martinus, de pastorie in Maasstijl en de site van het Ursulinenklooster in elkaars onmiddellijke omgeving liggen vormen ze samen met de reeds beschermde lindeboom voor de kerk, de zogenaamde “kerkelinde”, een mooi architecturaal en landschappelijk geheel, dat door de bescherming wordt gevrijwaard, aldus minister Bourgeois Parochiekerk Sint-Martinus. De vroeg 20ste-eeuwse Sint-Martinuskerk, die de voormalige parochiekerk vervangt, is in een zeldzame neoromaanse bouwstijl opgetrokken binnen het oeuvre van het bouwmeesterarchitectenduo Martens–Lenertz. De plattelandskerk is een baksteenbouw opgetrokken uit rode baksteen, hard – en breuksteen. Het spel van zadeldaken en lessenaardaken is zeer gevarieerd. Het interieur is in de loop der jaren rijkelijk gestoffeerd met meubilair, schilderijen en beelden. Pastorie. Ten zuidwesten van de parochiekerk ligt de pastorie uit 1728, opgetrokken in de voor Limburg zeldzame Maasstijl door Emmanuel de Rodier, een Premonstratenzer kanunnik van de abdij van Floreffe. Het is een alleenstaand dubbelhuis, van zeven traveeën en één bouwlaag, onder een leien wolfsdak. De behouden kostbare interieurafwerking bestaat uit binnendeuren, een schouw met gietijzeren haardplaat en Delftse tegels, stucplafonds en een witmarmeren schouw. Onderdelen van het Ursulinenklooster. De lagere school van 1902 is een ontwerp van Hyacinth Martens. De eenvoudige bakstenen gebouwen zijn sociaal-culturele getuigen van de kenmerkende jarenlange pedagogische activiteiten van de Ursulinengemeenschap. Ook de boerderij van het klooster daterend uit 1908, de Heilig-Hartkapel, de heiligenbeelden in de tuin -1928- en de beelden van de afgebroken Lourdesgrot en dito Calvarieberg, maken integraal deel uit van het complex en geven blijk van een rijke geschiedenis van bouwactiviteit, arbeid en devotie. Tot nu toe was, sinds 2009, enkel het kloostergebouw zelf, samen met de kapel, als monument beschermd. De andere onderdelen zijn nu ook als monument voorgedragen. Bron : Persdienst Bourgeois Artikel n° : 4.169 Geplaatst : 17:16 29/09/2011 Redactie Morsum Magnificat ® Professioneel jvds |