Paginabezoekers website Morsum Magnificat : 832.500
Brussel / Lanaken 25 april 2011.

--- Wijziging 08:30 6/5/11

Op 18 september 2008 diende Rita W. een klacht in bij de Raad Voor de Journalistiek tegen de journalist van Morsum Magnificat, één dag voordien had W. dezelfde -straf-klacht ingediend bij Onderzoekrechter M. te Leuven. Eerder, op 21 april 2008 werd de journalist en de uitgever ook al in kort geding gedagvaard om een artikel te verbieden.  Na de klacht van 18 september 2008 was de Raad Voor de Journalistiek meteen paraat om de onafhankelijke journalist -luis in de pels van de klassieke pers- aan "haar" schandpaal te kunnen nagelen, de jacht was open.

Klacht bij de Raad Voor de Journalistiek.
Met de klacht van het OCMW van Begijnendijk -waar een politiek advocaat -Open Vld- aan de touwtjes trekt-, had de RVJ haar deontologische code even opzij gezet zodat de journalist aan de journalistieke schandpaal van de pseudo Rechtbank voor de Journalistiek -RVJ- kon worden genageld. Dat OCMW én haar politieke broodheer -de gemeente Begijnendijk- bij monde van burgemeester Willy Michiels, hebben Rita W. voor hun kar gespannen waarna W. in de voetsporen van het Begijnendijks OCMW liep en klacht indiende bij de RVJ, het Leuvens Parket en daarbuiten óók een kort-geding inspande tegen publicaties van Morsum Magnificat, meer bepaald het artikel in MM 159S.

                      " ...Mijn cliënt dient zich echter niet bijkomend te verantwoorden 
                   voor een orgaan dat niet bij wet is ingesteld en van wie hij het 
                   onafhankelijke statuut in twijfel trekt ..... "
 


Secretaris-generaal Filip Voets van de Raad Voor de Journalistiek -en Logebroeder- voert al jaren een georganiseerde actie tegen Morsum Magnificat ®

Kort geding.
De Raad Voor de Journalistiek stelde zich van meetaf partijdig op en begon in haar brief van 18 september 2008 de journalist meteen te stigmatiseren, ondermeer verbod op te leggen met de klaagster nog contact op te nemen. Niettegenstaande de journalist van meetaf -ook in de zaak van het OCMW Begijnendijk-, de bevoegdheid van de RVJ betwistte, legde de RVJ dat protest naast zich neer en liet op 2 juni 2008 weten op 18 juni uitspraak te doen. Daarop daagde de journalist de RVJ in kort geding voor de Brusselse Rechter die tijdens de zitting aan de RVJ een uitstel van één week voor haar beslissing vroeg en bekwam. Op 24 juni 2008 legde de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg te Brussel de RVJ effectief publicatieverbod op.

               "  .... Eventueel kan men zich voorstellen dat de Raad voor
               Journalistiek als behartiger van bepaalde beroepsbelangen
               als procespartij zou optreden .... "

Inhoud beslissing.
De Raad Voor Journalistiek heeft ondertussen een uitspraak gedaan die, wegens verbod van de rechter, niet gepubliceerd mag worden. Het is voor de journalist echter, in het kader van het geding ten gronde, belangrijk om te weten of de RVJ zichzelf bevoegd heeft verklaard en, niettegenstaande de aanwijzing dat de RVJ het stuk zou vrijgeven, weigerde de RVJ later toch de beslissing aan de journalist mede te delen. De journalist vroeg daarop aan de rechter een tussenvonnis te nemen en op 1 maart 2010 werd het verzoek tot overlegging van de beslissing ontvankelijk, doch ongegrond verklaard.

Rechters oordeelden.
Ondertussen verwees de RVJ in haar conclusies maar al te graag naar de klachten en het strafrechtelijk onderzoek tegen de journalist waarbij deze, n.a.v. de klacht van Rita W., voor de correctionele rechtbank zou dienen te verschijnen. Dat de journalist een beslissing in dat kader zou beletten, klopt geenszins. De journalist wil alleen niet beoordeeld worden door een voor 50% door de overheid gefinancierde -zogenaamde- onafhankelijke instelling waarvan hij geen deel uitmaakt noch de overeenkomst van zelfregulering onderschreef, nooit de bevoegdheid van de RVJ heeft aanvaard en van oordeel is dat de RVJ niet onafhankelijk is. De RVJ is opgericht in de schoot van de VVJ die voor 50% door de overheid en 50% door mediabonzen wordt betaald. Ondertussen heeft zowel de rechter in kort geding te Leuven, het Hof van Beroep te Brussel, de Raadkamer te Leuven als de K.I. te Brussel geen enkele reden gevonden om de artikels te doen verwijderen of de journalist naar de Correctionele rechtbank te verwijzen. Gezien de buitenvervolgingstelling kan de RVJ zich met haar beslissing niet boven de wet plaatsen.

Beroep tegen bekendmaking beslissing.
De journalist wil in de procedure ten gronde dat bekend wordt of de RVJ zichzelf bevoegd verklaard om beslissingen te nemen over journalisten die geen beroepsjournalist zijn, hun zelfregulering niet onderschreven hebben en bijgevolg ook niet door de RVJ beoordeeld willen worden, daarom heeft de journalist beroep aangetekend tegen het tussenvonnis. Door de uitspraken profileert de RVJ zich duidelijk waardoor de functie van de RVJ kan vergeleken worden met een tuchtrechtelijke instantie inzake advocatuur. Het is duidelijk dat een uitspraak van de Raad Voor de Journalistiek een grotere impact heeft, de eventuele blaam wordt immers bekend gemaakt en het publiek wordt voor de berispte journalist gewaarschuwd. In de zaak van de klacht van Rita W. hebben de rechters reeds uitspraak gedaan; De journalist wordt niet vervolgd en W. moet de rechtsplegingvergoedingen betalen, iets wat ze, in tegenstelling tot het indienen van tergende klachten, blijkbaar niét kan.

Eline Tritsmans.
De advocaat van de journalist, Eline Tritsmans, zei ondermeer in haar besluiten " Mijn cliënt kan natuurlijk niet anders dan zich te verantwoorden voor de gerechtelijke instanties van België. Mijn cliënt dient zich echter niet bijkomend te verantwoorden voor een orgaan dat niet bij wet is ingesteld en van wie hij het onafhankelijke statuut in twijfel trekt. Mijn cliënt is het op zijn zachtst gezegd moe zich steeds opnieuw te moeten verdedigen tegen volstrekt onterechte aantijgingen en wenst zich in geen geval ook nog te hoeven verantwoorden voor een Raad voor Journalistiek die volstrekt onbevoegd is om uitspraak te doen ". Eline Tritsmans besluit verder :
"Alleen de rechter kan beoordelen of de heer Verbeeck een professionele fout heeft begaan. Eventueel kan men zich voorstellen dat de Raad voor Journalistiek als behartiger van bepaalde beroepsbelangen als procespartij zou optreden, of zich aan de zijde van mevrouw Wuyts zou scharen en de rechtbank inlichten met een advies. De Raad voor de Journalistiek heeft echter niet het recht om zelf een gehele procedure te organiseren om daarna een beslissing te nemen die het karakter heeft van een daadwerkelijke jurisdictionele beslissing. Dit komt uitsluitend de rechter toe".

Laster en eerroof blijft doorgaan.
Overmand door frustraties wegens allerlei problemen die ze zelf veroorzaakten, ondermeer in de honden en kattenwereld, blijft het koppel uit Bekkevoort de journalist met eerrovende berichten op het internet onder valse namen belagen en belasteren. Het is vreemd dat de journalistenvereniging waarbij de journalist is aangesloten, zich nog nooit in deze zaak heeft gemengd, er hoogstens een klein artikel in haar orgaan De Nieuwe Tydinghe aan gespendeerd heeft, nogal wiedes, de Vlaamse Journalisten Vereniging vzw wil graag door de minister van media, Ingrid Lieten, erkend worden en daarvoor gaan ze voor de RVJ die "haar" deontologische code overal wil doordrukken, wel een knieval doen. Niemand hoeft naar de pijpen van de RVJ te dansen, zij zijn door de overheid en de mediabonzen betoelaagd, dus niet onpartijdig. De journalist van Morsum Magnificat breekt mogelijk een lans voor de 8.500 niet beroepsjournalisten.

Redactie Morsum Magnificat ® Professioneel
Erik Verbeeck ©