Paginabezoekers website Morsum Magnificat : 817.600
Wevelgem / Lanaken 17 maart 2011

"De truc om als zogenaamd geleerd overeind te blijven is het onnozel houden van de massa, ook artsen. Zelfs sportlui zijn slimmer dan artsen en weten beter hoe therapeutische doping werkt". Dit was de opener van de nieuwsbrief van de Wevelgemse apotheker Fernand Heasbrouck, die met de regelmaat van een klok in onze mailbox valt.

Vier grote chemische groepen.
De synthetische cannabis wordt als relatief veilig voorgesteld omdat de stof niet zou reageren op de speekseltest. Er zijn momenteel 4 grote chemische groepen bekend, die het zenuwstelsel verwoesten, waarop het lichaam reageert door antistoffen te maken, met patroontjes in de vorm van die chemische agressoren. Vandaar het immunochemische testen erop. Cannabinoiden zorgen voor specifieke patroontjes, maar ook de groepen waar een phenyl als energiecomponent op een afstand van 2 -of 3, of 4- koolstofatomen verwijderd staat van een structuur met een stikstofatoom. Die structuur kan gewoon een amine zijn, maar ook een piperidyl -cocaïnegroep-, en zelfs een indol -LSD-groep-.
Andere energiecomponenten zijn ook mogelijk.
Bij Cymbalta -duloxetine- is de phenyl vervangen door een thiofeen.
Bij Valdoxan -agomelatine- is de phenyl vervangen door een naftaleen.
Valdoxan en Cymbalta zullen niet op de speekseltest reageren, omdat de patroontjes van de antistoffen, die ertegen worden geproduceerd, verschillend zijn van die van de klassieke amfetamines, cocaines of indolen.

Zijn die stoffen daarom veiliger?
Neen, ze vormen wel degelijk antistoffen omdat hun goede werking steunt op het verwoesten van zenuwcellen, maar de tests herkennen die nieuwe patroontjes nog niet. Zelfde redenering met het naftaleenindol, met een drie-koolstoffen-afstand tussen de energiegroep en de stikstof in de indol. Medische researchfondsen schijnen nu besteed te worden aan het ontwerpen van modellen van doping, antidepressiva of ADHDmedicatie, die performant neuronen verwoesten, maar waarbij de immunologische identificatietests voor de gevormde antistoffen steeds een periode achterop zullen lopen. Waardoor met een schijn van veilige waan steeds maar nieuwigheden in de handel komen, die in wezen altijd vernielingen aanrichten.

Veel geslikt en betaald.
Gelukkig vallen slachtoffers nooit meteen dood en kan er heel wat geslikt en betaald worden. En hoe nieuwer, hoe duurder, want 'research' kost geld. Al kan dit niet erg baanbrekend worden genoemd, omdat het stramien, hier uitgelegd, toch al min of meer dwangmatig vastligt. Maar men schrok toch even, toen -twee?- nieuwe krachtige Cymbalta's met een thiofeenETHYLamine -2 koolstoffen- in plaats van de bestaande thiofeenPROPYLamine -3 koolstoffen- op ratten werden uitgeprobeerd. Geen enkel proefdier overleefde het experiment.

Even samenvatten.
Bestaande speekseltesten reageren op: cannabinoiden, phenylethylamines, phenylpropylamines en phenyl(ethyl)piperidines,
Vandaag ontbreken tests op: thiofeenpropylamines, naftaleenl(ethyl)amines, naftaleen(propyl)indolen.
Ontelbare combinaties worden voortaan mogelijk: Substituties aan de waterstoffen van phenyl, thiofeen of naftaleen met methyl, fluoride, iodide of calcium, of zelfs totaal nieuwe cyclische structuren met onverzadigde verbindingen.
Variaties in de koolstoffen-afstand, door gebruik te maken van andere atomen dan de koolstof -zwavel in de biphenylbutylaminestructuur van modafenil-. En zelfs substituties van waterstofatomen aan zowel de simpele amine, de piperidine of de indolkernen.

Blijven verschalken.
Welke kanker groeit in deze maatschappij, die men zo nodig moet bestrijden door, met steeds maar nieuwe psychotica -of partydrugs-, neuronen dosis per dosis te verwoesten? En waarvan de sporen van die verwoesting, net als het werkingsmechanisme trouwens,  bij leven, onzichtbaar moeten gehouden worden en waar zelfs bij het doodvallen eraan, men het ook niet weet.
Men zal de speekseltest blijven verschalken, waardoor het formidabele nieuwe en natuurlijk veel betere, althans tijdelijk, opnieuw veilig te gebruiken zal zijn. Zijn er eigenlijk nog ziekten genoeg, of is men nu al bezig het 'normaal zijn' te behandelen?

Hoeven psychiaters dan nog?
Is geneeskunde bij machte om normaal gedrag te behandelen of zelfs te genezen? Of laten we de diagnose en het dealen meteen over aan de echte lange-tenen-specialisten van het normaal gedrag n.l. het multidisciplinaire team van het voetvolk van CLB's, Zitstil en schooljuffen bij een gezellige koffieklets?

Meer vindt u op : www.haesbrouck.be

Redactie Morsum Magnificat ® Professioneel
jvds