Paginabezoekers website Morsum Magnificat : 805.900
Lanaken / Mechelen 5 februari 2011.

--- Reactie 1 07/02/11
Geachte redactie,
Graag had ik gereageerd op een artikel 'Onzin van een ingenieur VUB in een kwaliteitskrant.'
Het artikel verschenen in dit dagblad is gebaseerd op een telefonisch interview zaterdag l.l. Ik heb niet de kans gehad het artikel  na te lezen voor publicatie, want had dan zeker gereageerd op deze zin. De waarheid is heel wat genuanceerder dan deze weergegeven in het dagbladartikel.
De corrosie die op de omgevallen palen plaatsvond is reeds enkele jaren aan de gang. Dit is zeker niet het gevolg van 8 maanden aantasting. Er is eveneens een verschil tussen 'doorroesten' en 'niet meer voldoende sterkte om een windstoot op te vangen'.
Wat wel zeker is in dit geval: er is, door het verstopt raken van de gaten in de onderkant én het open zijn van de paal (bovenaan en aan het inspectiedeksel), op regelmatige tijdstippen stilstaand water in de paal blijven staan. Aangezien deze aan de binnenzijde niet gegalvaniseerd of op enige andere wijze beschermd is, heeft dit versnelde corrosiereacties veroorzaakt.
In stadslucht bedraagt de korrosiesnelheid van gewoon koolstofstaal, afhankelijk van de bron, ongeveer 1 - 10 micrometer per jaar. Dit betekent dat zo'n verlichtingspaal dan ook 300 jaar kunnen blijven staan (en dan blijft er nog 1 mm staal over).
Wanneer de omstandigheden verslechteren (permanent of af-en-toe aanwezig zijn van water, agressieve ionen -halogenen-, galvanische koppels, spleetvorming...) kan deze snelheid toenemen.
In 'mariene' omstandigheden = veel zout, waar de 'Cl-' ionen een hoofdrol spelen, kan deze oplopen tot 1 mm / jaar.
In de meest extreme gevallen vermeld in de literatuur treedt microbiële corrosie op (veroorzaakt door micro organismen), vermelden meerdere mm/jaar. De gemeten snelheden in deze gevallen zouden er toe kunnen leiden dat zo'n paal op ongeveer 8 maanden niet meer voldoende sterkte heeft.
Dit is een extreme situatie, waarbij én voldoende water én de juiste microorganismen aanwezig moeten zijn.
In dit specifieke geval is het echter helemaal niet mogelijk te besluiten dat ook hier zich een zulkse situatie heeft voorgedaan. In krantenberichten zijn het blijkbaar wel de meest spectaculaire getallen die naar voren gebracht worden.
Yves Van Ingelgem
Vrije Universiteit Brussel -VUB-
Research Group Electrochemical and Surface Engineering -SURF-
Department Materials and Chemistry -MACH-
--- Einde reactie 1
NVDR -
Meer hebben we daar niet meer aan toe te voegen, behalve dat er ook ter zake voldoende studies werden uitgevoerd door Laborelec -
Redactie Morsum Magnificat.

--- Update 5 11:45 06/02/11
Onzin van een ingenieur VUB in een kwaliteitskrant.
Een kwaliteitsgazet brengt een artikel waarbij een ingenieur van de VUB, die onderzoek doet naar corrosie, een forum krijgt. De ingenieur zou dat in opdracht van VTM doen, Vmma is dus niet toevallig gisteren drie keer de website van Morsum Magnificat komen consulteren. De wanddikte van de palen is volgens de ingenieur 4mm en dat materiaal  zou op 8 maanden doorgeroest zijn, alsof dat vanzelfsprekend is. Als de ingenieur onderzoek voert naar corrosie en de kwaliteitsgazet geloofwaardig wil overkomen, dan het resultaat van een onderzoek bekend moet maken van een stalen plaat van 4mm die met minstens 50 micron zink -gegalvaniseerd- is, plus een 160 micron beschermende verflaag, hoe lang die plaat dan mee gaat?  Er staan duizenden dergelijke metalen constructies die niet omvallen en na veertig, vijftig jaar nog intact zijn.  Laat de VUB ingenieur de dossiers van de aanbestedingen over die palen opvragen en nagaan of de verplichtingen die in dat lastenboek voorkomen effectief werden nageleefd, vervolgens het onderhoud is uitgevoerd zoals beschreven, pas dan zal het duidelijk worden dat het omvallen van die palen absoluut abnormaal is. Morsum Magnificat wacht op een opdracht om dat te onderzoeken. In de marge willen wij hier nog aan toevoegen dat een Professor van de VUB, Daniël L., óók door Electrabel in een dossier rond een elektrocutie werd ingeschakeld en dat de Professor uiteindelijk van een andere Professor van de UGent  -Roger D.- ongelijk kreeg, Morsum Magnificat gedeeltelijk wel, daarom wordt deze redactie door de gatlikjournalisten gemeden. Een gewezen en gevreesd arbeidsinspecteur Guido H. zei over Morsum Magnificat : “ het vervelende voor velen is dat MM over het algemeen gelijk heeft”, einde citaat.   


VTM Is een regelmatige bezoeker van de website van Morsum Magnificat waar ze in casu ook hun mosterd gingen halen.  --- einde update 5

--- update 4 23:10 05/02/11
Hamertesten uit de Oertijd.
De VTM toonde een ploeg van het Agentschap Wegen en Verkeer waarbij een ingenieur de uitleg mocht doen, terwijl de andere met een hamertje van 200 gr de kloptest uitvoerde, dat is werkelijk lachwekkend en een lapmiddel te gebruiken door een klusjesman, maar niet voor professionals zoals het Agentschap Wegen en Verkeer dat dringend onderstaande links moet consulteren :
http://www.olympus-ims.com/en/38dl-plus/
http://www.inspectietechniek.com/nl/geavanceerde-diktemeter-met-a-en-b-scan-door-de-verflaag-meten
--- einde update 4

--- Update 3 22:10 05/02/11
Doorgeroeste politiek veroorzaakt doorgeroeste palen.
Onze vrienden aan de Reyerslaan hebben vandaag, zaterdag het "meiske" van het Agentschap Wegen en Verkeer op de brug boven de autobaan geplaatst om een interview af te nemen, waarom de ambtenaar persé boven op de brug moet gaan poseren begrijpen we niet goed. De rode vriendjes brachten ook weer arbeiders in beeld die wel een helm droegen maar geen handschoenen. Kritische journalistiek met kennis van zaken moeten we van de Rode Rakkers aan de Reyerslaan, die met Vlaams belastinggeld filmkes draaien, niet verwachten.
Wapperen,schilderen, testen en onderhouden.
Als die palen zouden voldaan hebben aan de voorschriften inzake het vuurverzinken van dergelijke holle palen, de levering, plaatsing én controles op een professionele manier zouden zijn uitgevoerd, dan zouden die palen vandaag zeker niet omvallen. We menen te weten dat dergelijke palen destijds, na het vuurverzinken -zinkbad van minstens 400°-, met een laagje zink van minstens 50 micron dienden bedekt, nadien dienden de palen "gewapperd" te worden en vervolgens met speciale verven -drie lagen- geschilderd waardoor een dikte van 160 micron werd bereikt. Na de schildering volgde de diktemeting en de ruitjesproef -openingen van 1mm- die de hechting van de verf moet aantonen. Waarschijnlijk hebben de controles van deze palen ergens in een café, of misschien zelfs helemaal niet plaatsgevonden.
Gewaarschuwd.
Iedereen is nu gewaarschuwd, burgers, automobilisten en vooral de persgeile VAB man die ook om de haverklap voor camera's van de vriendjes verschijnt, moeten nu allemaal met een klein hamertje op stap om alle palen aan de "hamertest" te onderwerpen, een hamertje van 200 gr. is meer dan voldoende, klop even tegen de paal en "paf" een gat, dan weet u dat ook dié paal vervangen moet worden, misschien hebt u dan goed werk geleverd en een leven gered.  Pas uiteraard op dat u niet in aanraking komt met de elektrische aftakking die in de paal zit. In feite zou er op die palen minstens een icoon mogen staan dat de aanwezigheid van elektrische spanning aangeeft -art. 261 AREI-, maar we moeten van onze -P-Overheid niet té veel verlangen.
--- einde update 3

--- Update 2 20:10 05/02/11
Stabilteit is niet het énige wat er met die palen misloopt het zoveelste bewijs : EV0711195

Lees hier het artikel over de wildplasser die aan de dood is ontsnapt :
http://www.morsum-magnificat.be/images/stories/Dagnieuws_17nov07_wildplasser_aan_dood_ontsnapt_PDF.pdf
---einde update 2

--- Update 1  14:15 05/02/11 
Verankeringen.
Volgens een bron zijn de palen veertig jaar oud en hebben de verankeringen het -bij die palen- begeven, van de 100  gecontroleerde palen, zouden er maar vijf een probleem hebben, of dat niks is, er zou geen enkele een probleem mogen hebben.
Veertig jaar oud : so what?
Zoals reeds eerder aangegeven is de plaatsing van dergelijke constructies -óók in oktober 1971 toen die  autobaan Zemst / Rumst is opengesteld- onderworpen aan de NBN 460 én het typebestek 400 van het Ministerie van Openbare werken. Stel u voor dat alle metalen constructies die 40 jaar oud zijn, zouden versleten zijn en, met alle gevolgen van dien, mogen omvallen. Op veertig jaar is metaal natuurlijk niet versleten, ook op honderd jaar niet, zo ja, zou de Eiffeltoren al lang omgevallen zijn. De problemen liggen uiteraard elders en het is de taak van de journalisten om dat, in het kader van het algemeen belang, te onderzoeken. Geen artikels die alleen de kassa van hun broodheren, zoals Van Thillo -Aurex- ten goede komen
Onderhoud.
Een aannemer is na de definitieve oplevering tien jaar aansprakelijk, we vermoeden dat hier de verankering van de palen ondermaats is en de sollicitaties van de 16 meter hoge en 500 kg wegende verlichtingspaal niet kunnen weerstaan. Het moment is dus gekomen om een nieuwe berekening te maken en de bestaande toestand aan de vereisten die in de wet voorkomen, te toetsen.
De wet is er voor iedereen.
Burgers worden te pas en vooral te onpas geconfronteerd met de toepassing van één of andere wet, we stellen hier nogmaals vast dat de Overheid zich quasi van niets iets moet aantrekken, zelfs als de openbare veiligheid in het gedrang is, ergo, ongevallen gebeuren, wordt tóch alles met de mantel der liefde gedekt, degenen die moeten toezien, verbaliseren en straffen uitspreken moeten tóch allemaal uit de handen eten van degenen die in hun taak falen, Corruptie, incompetentie en machtsmisbruik staan hoog in het Belgische / Vlaamse / Waalse vaandel. Mensen die écht hun job doen worden uitgesloten of erger. Leve de corruptie, de incompetentie en het machtsmisbruik!
Infolink over de autobanen : http://wegen-routes.be/doss/A1n.html
--- einde update 1

Midden jaren tachtig, toen het Hoog Comité van Toezicht -HCT- nog bestond, werd door die dienst een onderzoek gevoerd naar gesjoemel met aanbestedingen rond -antenne-masten bij de toenmalige Rijkswacht.  De ontwerpen, aanbestedingen en controle bij de uitvoering werden door het Bestuur Elektriciteit en Electromechanica, verkort B.E.E. ressorterend onder het Ministerie van Openbare Werken, uitgevoerd, ook de verlichtingspalen was hun terrein.  Het Hoofdbestuur van het B.E.E. was aan de Wetstraat 155 in het Luxueuze "Résidence Palace" gevestigd. Joke Derocker perswoordvoerster van Wegen en Verkeer kon ons maar weinig vertellen, nogal wiedes, als er wat fout is, dan zijn perswoordvoerders daar om e.e.a. toe te dekken. Met onze wegen is er één en ander fout, daarvan is er een waslijst samen te stellen, vooral rond gesjoemel met aannemers en de uitvoering van werken heeft Wegen en Verkeer een kwalijke reputatie.

Ingenieurs geblameerd.
Het B.E.E. was ondermeer verantwoordelijk voor het ontwerpen van de antennemasten t.b.v. de Rijkswacht, maar er was sprake van vriendjespolitiek en het met de voeten treden van de wet- en verordeningsbepalingen, het HCT onderzocht de zaak en stelde vast dat er incompetentie was bij de ingenieurs van het B.E.E. te Antwerpen, Gent en Limburg, van Kapitein H. en Adjudant B. van de Hogere Directie Logistiek bij de Rijkswacht bleef het HCT wijselijk af. Mits een beetje goede wil had het HCT wél corruptie kunnen aantonen. Een firma die de masten fabriceerde, knoeide met de dikte van het materiaal en de dikte van de verflaag -160µ- maar organiseerde wel helikopter trips, e.d.m. Er werden toen zeven ingenieurs bij het B.E.E. geblameerd, twee in Gent, vier in Antwerpen en één Limburg.

Stabiliteit van de steunen -Palen-.
Bij de dienst E.M.A. te Antwerpen verwijst men naar de persverantwoordelijke Joke Derocker, maar daar kunnen we voor technische informatie niet terecht, het wordt dan altijd snel een moeilijk gesprek, perswoordvoerders kennen over het algemeen niets van techniek. Met "geen informatie" moet Morsum Magnificat echter geen genoegen nemen, wij hebben in het kader van het decreet op de openheid van bestuur en het algemeen belang, recht om te weten wat de afmetingen van de sokkel van de verlichtingspalen is, de rest, zoals de hoogte en de windbelasting, kunnen we zelf wel achterhalen. Belangrijk is te weten hoe groot de oppervlakten van de funderingen zijn, pas dan kan worden nagegaan of de funderingszool voldoende is voor de sollicitaties waaraan deze zijn onderworpen, zoals de windlast van de paal, het kantelmoment, schuifspanningen etc.


Dit is artikel 155-04 van het KB van 10 maart 1981 -A.R.E.I., tabel waarin de sollicitates -krachten- worden weergegeven en de windsnelheden -35 meter per seconde- bepaald .... kan u lezen mevrouw Derocker ...In het typebestek 400 staat dat constructies, masten,e.d., rekening houdend met een veiligheidscoëfficieënt 2 of 3 in de meest ongunstige zin, moeten kunnen weerstaan aan maximum uitzonderlijke windsnelheden van 173 km/u.

Wet is duidelijk.
Hoe het met de Vlaamse Overheid qua verantwoordelijkheid -afschuiven- is, weten we niet, dat is ook niet belangrijk, het gaat hier over verlichtingspalen en die zijn onderworpen aan ofwel het ARAB of het Technisch Reglement maar zéker ook aan het A.R.E.I. en dat is de verantwoordelijkheid van rode rakker Paul Magnette en de Algemene Directie Energie die onderbemand is en sinds Marie Pierre Fauconnier daar de dienst uitmaakt, nog veel slechter draait dan  onder Fernand Sonck. Dergelijke verlichtingspalen vallen onder art. 155-04 van het A.R.E.I. en in dat artikel zijn de waarden van de belastingen opgenomen waaraan de palen moeten voldoen -inzet -
In het typebestek 400 van het Ministerie van Openbare Werken is de dikte van de vuurverzinkte galvanisatie en deze van de verflaag bepaald. Het onderzoek van het HCT destijds bracht aan het licht dat de waarden, opgelegd in de bestekken, zoals de wanddikte van de palen -minimum 3,25mm- niet gerespecteerd werd. Behalve de voorschriften van het A.R.E.I. bepalen de normen rond de werking van de wind op de bouwconstructies, óók waaraan zo'n palen moeten voldoen, wetten zijn er genoeg. 

Galvanisatie.
Een andere fout die destijds werd gevonden lag in de constructie van de palen waardoor bij het galvaniseren luchtbellen ontstaan en het blank ijzer aan de binnenkant niet door een laagje zink is beschermd en gaat roesten, waardoor de buis van binnen naar buiten gaat roesten en afbreken. Controle van de dikte van het materiaal is ten allen tijde mogelijk, maar dat gebeurt uiteraard niet. Het niet uitvoeren van deugdelijke controle is de meest Belgische besmettelijke ziekte, alleen de OCMW's halen hun steunzoekers disproportioneel door de mangel en wringen ze uit als een dweil.

Redactie Morsum Magnificat ® Professioneel
Erik Verbeeck ©