Paginabezoekers website Morsum Magnificat : 756.400
Genk / Brussel 3 september 2010

PERSBERICHT van N-VA

Preformateur Elio Di Rupo heeft vandaag een ultiem voorstel op tafel gelegd. Dit nieuwe voorstel verschilde echter nauwelijks van het vorige, op enkele cosmetische ingrepen na. Er zou opnieuw structureel geld aan Brussel gegeven worden, zij het 250 miljoen euro per jaar in plaats van 300. Op die manier zouden de Franstaligen verzekerd blijven van minstens 1 miljard euro op legislatuurbasis, net zoals in het oorspronkelijke voorstel van de preformateur, terwijl de Vlamingen geen enkele garantie zouden hebben dat de door hen gevraagde nieuwe financieringswet er wel degelijk komt.

Het enige wezenlijke verschil in het nieuwe voorstel is dat er nu wordt gespecificeerd hoe het geld precies aan Brussel moet worden overgemaakt en waarvoor het uitgegeven zal worden. Dit was echter uiteraard nooit het punt van geschil.

In het licht van wat er de voorbije week gebeurd is, de manifeste en herhaalde pogingen om de N-VA te isoleren en onder druk te zetten, stellen we vandaag vast dat het nieuwe voorstel helemaal niet tegemoet komt aan de verzuchtingen van de overgrote meerderheid van de Vlamingen.

Die willen een staatshervorming waarbij alle overheden in dit land financiële verantwoordelijkheid dragen en de tering naar de nering zetten. Een staatshervorming zonder financiële responsabilisering heeft geen enkele zin. Maar die zekerheid krijgen de Vlamingen niet. Tegelijk eisen de Franstaligen wel de zekerheid dat Brussel meer geld krijgt. Dat kan men moeilijk een evenwichtig voorstel noemen.

De N-VA betreurt dat men er niet in geslaagd is om de posities van Vlamingen en Franstaligen dichter bij elkaar te brengen. Nochtans was een compromis best mogelijk:  tijdelijk geld voor Brussel dat  structureel wordt wanneer de nieuwe financieringswet in werking treedt. Op die manier zouden zowel de Vlamingen als de Franstaligen er alle belang bij hebben dat die nieuwe financieringswet er ook wel degelijk zou komen. Maar wederzijds vertrouwen was blijkbaar te veel gevraagd. Een gemiste kans.

Bart De Wever wenst geen zwarte piet door te schuiven aan wie dan ook, de mislukking van deze preformatie is de verantwoordelijkheid van alle partijen aan tafel.
---- einde persbericht N-VA.

NVDR :
Het siert Bart De Wever zijn kiezers niet voor de kop te stoten en niet toe te geven aan de Waalse chantage. Dit is in de Belgische pamperpolitiek nooit gezien. Wallonië en ondertussen de naar Brussel afgezakte Franstaligen moeten uiteindelijk beseffen dat Bart De Wever de Vlaamse Stier is die hen belet om de Vlaamse koeien te melken.

Redactie Morsum Magnificat ® Professioneel.
EVER ®