Bezoekers website Morsum Magnificat : 698.100
Brussel / Genk 26 januari 2010.

De meerderheidspartijen in de federale regering geraken het maar niet eens over een nieuw spreidingsplan dat asielzoekers via een eerlijke verdeling aan de gemeenten moet toewijzen om zo de druk op de steden te verlichten.

Collectieve opvangnet zit vol.
Deze spreiding is broodnodig nu het collectieve opvangnetwerk, de hotels en de LOI’s volledig vol zitten. Gevolg: Sinds april 2009 is het aantal asielzoekers dat van Fedasil een beslissing van niet-toewijzing ontving, al opgelopen tot 1.442 en het einde is nog niet in zicht. “Vooral de laatste twee maanden, nadat het Spreidingsplan 42 werd afgevoerd, kwamen er wekelijks tientallen dossiers bij. Deze asielzoekers mogen zelf beslissen waar ze zich vestigen en kloppen massaal aan bij de stedelijke OCMW’s voor financiële hulp”, zegt N-VA-Kamerlid Sarah Smeyers. “De steden klagen nu al steen en been omdat ze de toeloop niet langer kunnen dragen. En wat doet deze regering? Het enige waar ze goed in is: Niets!”

Zootje.
Met succes voorkwam N-VA eind vorig jaar de verdere uitvoering van het intussen beruchte ‘Spreidingsplan 42’, dat maar liefst 88% van de asielzoekers aan de Vlaamse gemeenten wilde toewijzen tegenover slechts 11% aan de Waalse gemeenten. Toen N-VA-Kamerlid Sarah Smeyers deze cijfers aan het licht bracht, was het ook in de federale regering alle hens aan dek. Premier Leterme stelde tot zijn eigen verbijstering vast wat een zootje zijn voorganger Van Rompuy van het asiel- en migratiedossier had gemaakt. Door de druk van de N-VA kon Leterme niet anders dan het nieuwe spreidingsplan naar de vuilnisbak te verwijzen en hij beloofde een nieuw plan met een meer billijke spreiding. Opnieuw: veel woorden, geen daden.

Doorsluizen naar Vlaamse gemeenten.
Smeyers vervolgt : “Dat we hebben kunnen voorkomen dat staatssecretaris voor Maatschappelijke Integratie Philippe Courard in het geniep kon doorgaan met zijn plannetje om alle gevolgen van het mislukte asiel- en migratiebeleid van deze regering door te sluizen naar de Vlaamse gemeenten, is een goede zaak. Maar wij hebben van in het begin een nieuw en correct spreidingsplan gevraagd om te voorkomen dat alle druk opnieuw bij de steden kwam te liggen. Alleen blijkt deze regering, nu alle kaarten op tafel liggen, niet in staat om ook maar één goede stap te zetten in dit dossier. Net als alle andere zogenaamde werven ontaardt ook deze werf in pure chaos”. Al van in oktober vorig jaar vraagt het VVSG om met alle partijen rond de tafel te kunnen gaan zitten om deze kwestie uit te klaren. Tevergeefs, naar hen wordt niet geluisterd door deze regering.

Recht op maatschappelijke dienstverlening.
Een nieuw en billijk spreidingsplan is cruciaal willen we de druk van de ketel halen bij de steden. Niet-toegewezen asielzoekers verblijven immers legaal in ons land en hebben, indien zij behoeftig zijn, recht op maatschappelijke dienstverlening (financiële steun gelijk aan het leefloon) door het gekozen en dus bevoegde OCMW. Het bevoegde OCMW is voor alle steunverlening verantwoordelijk: financiële steun, medische kosten, huurwaarborg, begeleiden bij het vinden van een huisvesting, enz. Hoewel de federale overheid voor een deel van deze kosten tussenkomt, blijft de financiële aderlating voor onze stedelijke OCMW’s enorm en dan spreken we nog niet over de maatschappelijke problemen. N-VA vraagt dan ook met aandrang dat de federale regering met een nieuw, maar billijk spreidingsplan op de proppen komt.

Bron : N-VA
Redactie Morsum Magnificat ® Professioneel