Op zaterdag 28 november 2009 was onze trouwe medewerker Dirk er plots niet meer. Hij liet het Faché Instituut, dat hij 13 jaar als zijn oogappel beschouwde, verweesd achter. Zijn telefoon antwoordde niet meer en de letters van zijn zovele artikels, die hij schreef voor de beide magazines van het FIOW, behoorden opeens tot het verleden.
Dirk Bogaert
Ik ontmoette Dirk als wetenschapsjournalist in 1996. Hij was razend enthousiast om orthomoleculaire artikels te schrijven, want hij kon zich onvoldoende uitleven bij de Morgen, de Telegraaf en andere kranten. In 1996 kreeg hij in het FIOW (toen nog VIOW) vrijuit de kans zuiver orthomoleculair te beginnen schrijven. Duizenden artikels in Orthofyto en LeefNu, op de website, in nieuwsbrieven en andere publicaties vormen samen zijn uitgebreide palmares, dat een enorme bijdrage is geworden aan het gedachtegoed van het Faché Instituut. In 2003 ontving hij als eerste in België de orthomoleculaire trofee van het instituut FIOW als beste journalist in de orthomoleculaire geneeskunde.
Het lustrumcongres van 17 oktober 2009 was het symbool van onze 20-jarige strijd tegen toxines en kanker, maar helaas verloor hij zijn eigen strijd. Zijn eeuwige rust zal mij toch de sterkte geven onze doelstellingen, de visie en de missie van mijn instituut verder te zetten en ter ere van Dirk ons einddoel te bereiken, mensen te helpen gezond te worden en korter oud en langer jong te blijven.
Met Dirk zijn wij, het FIOW en ik, onze rechterhand kwijt. Dirk kon mijn grote eisen en verwachtingen uitstekend invullen, hij stond elke minuut klaar om mij te ondersteunen, onmiddellijk kreeg ik antwoord op alle wetenschappelijke of technisch praktische vragen of wensen. Hij dacht mee met het beleid van het Instituut en de orthomoleculaire trends en nieuwigheden. Als een detective leverde hij steeds de eersterangs informatie af. Stilaan zouden wij samen de vruchten beginnen plukken van onze onvoorwaardelijke werkkracht door de oprichting van een community in 2010. Hij zal bij ons blijven en de vruchten op afstand met zijn glimlachje goedkeuren en zeggen “Een prachtig idee, Walter”.
Ik heb geen letters genoeg om onze intense samenwerking te verwoorden en de stille lieve morele hulp van zijn dierbare vrouw Conny in de verf te zetten. In naam van het hele FIOW-team en de bestuursraad wensen wij Conny heel veel sterkte toe en zullen haar met alle middelen ondersteunen, want zij zal haar verdere leven zonder haar geliefde man moeten leven. Alle medewerkers van het FIOW zullen zijn hartelijke persoonlijkheid en zijn aanwezigheid ontzettend missen en het zal geen gemakkelijke opdracht worden om hem waardig te vervangen.
Persoonlijk verlies ik een dierbare vriend, een sobere, bescheiden man met een groot hart. Hij bezat de zeldzame wijsheid om het grote in het kleine te zien en te waarderen. Vaarwel, Dirk...
nvdr. Dirk Bogaert zetelde ook een tijdje in het bestuur van de VJPP -Vereniging Journalisten Periodieke Pers-, maar omdat die journalistenvereniging te veel Franstaligen bevat en te veel aanleunde bij de VVJ gaf Dirk daar zijn ontslag, ook uw redacteur gaf om die reden zijn ontslag als lid van de VJPP.
