Paginabezoekers website Morsum Magnificat : 683.700
4 december 2009

Van de 7.500 asielzoekers die door het nieuwe spreidingsplan van de federale regering naar de gemeenten doorgestuurd worden, moeten er maar liefst 6.500 of 88% naar Vlaamse gemeenten en slechts 11% naar Waalse gemeenten. Die gemeenten hebben totaal onvoldoende huisvestingsmogelijkheden, zodat de asielzoekers uiteindelijk toch naar de grote steden trekken. Maar de gemeenten draaien wel financieel op voor het uitbetalen van hun leefloon en hun medische kosten. Zo wordt de factuur van het federale asiel- en migratiebeleid bijna volledig doorgeschoven naar Vlaanderen. N-VA-Kamerlid Sarah Smeyers is gechoqueerd door deze beslissing.
 
Massale collectieve regularisatie.
Zomer 2009: als een dief in de nacht bereikt de federale regering, onder leiding van Herman Van Rompuy, plotseling een akkoord over asiel en migratie. Dit dossier lag al 2 jaar communautair geblokkeerd. De Franstaligen, PS en cdH op kop, wilden een massale collectieve regularisatie, maar de Vlaamse kiezers wilden een afschaffing van de snel-Belg-wet, een verstrenging van de regels inzake volgmigratie, een kordatere aanpak van de problematiek van schijnhuwelijken en tot slot een beperkte en individuele regularisatie. Resultaat: een massale collectieve regularisatie, géén afschaffing van de snel-Belg-wet en slechts een heel beperkte verstrenging van de regels inzake volgmigratie. Kortom, CD&V en Open Vld hebben moet buigen voor de Franstaligen, die hun slag volledig thuis haalden. De Vlamingen krijgen een asiel- en migratiebeleid in de maag gesplitst die ze niet willen en waarvoor bovendien géén Vlaamse meerderheid in het parlement bestaat.

Gebrek aan kordaat uitwijzingsbeleid
Als  gevolg van de continue instroom van asielzoekers en het gebrek aan een kordaat uitwijzingsbeleid, bereikte het opvangnetwerk van Fedasil al meerdere maanden geleden zijn maximale capaciteit en bleven asielzoekers op straat staan. Staatssecretaris Courard -PS- wou daaraan verhelpen door de gemeenten in te schakelen in de opvang van asielzoekers. In het ‘spreidingsplan 42’ legde hij vast hoeveel extra opvangplaatsen de lokale overheden extra zouden moeten voorzien.

Doorschuiven naar Vlaanderen.
Maar wat blijkt nu? Voor de opvang van de vele duizenden asielzoekers in België wordt de rekening voor 88% doorgeschoven naar… jawel, niet te geloven, Vlaanderen! Vlaanderen krijgt dus niet alleen een beleid dat het niet wil en waarvoor er zelfs geen democratische meerderheid bestaat. Vlaanderen mag voor dat beleid ook nog eens de rekening betalen. Dit alles met dank aan Herman Van Rompuy, met dank aan CD&V en Open Vld.

Alle lasten voor Vlaanderen.
Cijfers FEDASIL de dato 14 augustus 2009 over het aantal asielzoekers die aan elke gemeente worden toegewezen, verdeeld over de gewesten geeft dat:
Vlaanderen : 6.552 of 88,03%,  Wallonië : 840 of 11,29%,  Brussel : 51 of 0,69%, Totaal 7.443.

Parameters.
Dat de Brusselse gemeenten slechts een beperkt aantal asielzoekers moeten opvangen, kunnen we begrijpen, zegt Sarah Smeyers,  hetzelfde geldt voor andere grote steden als Antwerpen en Gent, deze dragen immers nu al de grootste lasten, dus dat er gezocht wordt naar wat meer spreiding is te begrijpen. Maar wat verklaart dat de Waalse gemeenten slechts 11% van alle asielzoekers zouden moeten opvangen en de Vlaamse gemeenten blijkbaar 88%? Volgens Sarah Smeyers kan men niet anders dan concluderen dat de parameters van die berekeningen bewust zó gekozen zijn dat bijna alle lasten op het conto van Vlaanderen terecht komen. Die parameters zijn: aantal inwoners in de gemeente, aantal leefloners en steuntrekkers in de gemeente, gemiddelde belastbaar inkomen van de gemeente.

Niets terecht.
Zo komt er van die spreiding bovendien niets terecht, want aangezien vele Vlaamse gemeenten het opgelegde aantal asielzoekers onmogelijk kunnen huisvesten, zullen die alsnog naar de grotere steden doorverwezen moeten worden. Maar die gemeenten blijven er intussen financieel voor opdraaien -voor 50%- en voor een kleine gemeente is dat vaak een enorme slok op de borrel!  De federale regering heeft alleen de gemeenten elk afzonderlijk op de hoogte gebracht van het aantal asielzoekers dat aan hen is toegewezen. Het totale plaatje van het spreidingsplan werd angstvallig geheim gehouden. Tot Sarah Smeyers is begonnen dit te onderzoeken en staatssecretaris Courard  -PS- niet anders kon dan haar die cijfers bezorgen.

Noodkreet.
Er hebben in september al enkele gemeenten een noodkreet geuit -bv. Maarkedal- toen ze de brief van de federale regering ontvingen. Maar de meeste gemeenten hebben nog niet alle asielzoekers ontvangen die het volgens het spreidingsplan maximaal zal mogen verwachten. Er staat de meeste gemeenten dus nog wat te wachten!  Bovendien beseften ze wellicht nog niet dat het alleen de Vlaamse gemeenten waren die voor de rekening zouden moeten opdraaien.

Massaal protesteren.
Dit spreidingsplan kan niet door de beugel. Er moet dringend een nieuw spreidingsplan komen met een veel rechtvaardigere verdeling tussen Vlaanderen en Wallonië. Wij roepen dan ook alle OCMW-voorzitters en bij uitbreiding alle steden en gemeenten in Vlaanderen op om massaal te protesteren tegen dit spreidingsplan. In het bijzonder roepen we de lokale CD&V en Open Vld-mandatarissen op om hun nationale partijleiding tot de orde te roepen.
Bron : N-VA

Bewerking : jvds www.morse-press.be