Paginabezoekers website Morsum Magnificat : 648.100
Ternat 2 augustus 2009.

Filippinos' zijn goede werkkrachten
maar worden in hun eigen land uitgebuit.

Op 1 augustus 2009 overleed op 76 jarige leeftijd de 11e President van de Filippijnen, Corazon Aquino en de Filippijnse bevolking komt van heinde en verre om haar voor de laatste maal te groeten.

Rijk.
Wie ooit voor langere tijd, dus niet voor vakantie, op de Filippijnen verbleef kent het klassenverschil dat er heerst. Manilla Makati is een stadsgedeelte dat staat volgebouwd met kantoorgebouwen van tientallen verdiepingen en luxe hotels als de Peninsula en Shangri La, het is er goed leefbaar, temeer de meeste gebouwen uitgerust zijn met air-conditioning.  Het is ook het gedeelte van de stad dat bewoond wordt door de dunne bovenlaag van rijke Filippino's en met rijk bedoelen we dan écht rijk. Hun gedeelte, waar ook Corazon Aquino woonde, is omheind met muren van drie meter hoog, afgewerkt met glasscherven die echt niet dienen om de bewoners binnen te houden, maar wel om de rest buiten te houden. Er zijn toegangspoorten die bewaakt worden door mannen gekleed in battledress en met getrokken geweren en alleen genodigde bezoekers, vergezeld van een Filippino worden toegelaten, deze laatste dient zijn legitimatiebewijs achter te laten. 

Laatste Piso
Eens buiten Makati ziet men de grote armoede. Golfplaten hutten, die bij de eerste wind wegwaaien, dienen als onderkomen voor miljoenen inwoners en er is niets of niemand die zich iets van hen aantrekt, worden ze ernstig ziek dan hebben ze brute pech en sterven want gezondheidszorg is een woord dat onbekend is op de Filippijnen. Geen geld, geen medische verzorging, zo simpel is het. Maar regelmatig valt er tussen de sloppen een goed onderhouden, mooi, stenen gebouw te ontdekken en dat blijkt dan steeds te gaan om een .... jawel, een Kerk.  Er heerst nog altijd de stelregel "Houden jullie ze dom, dan houden wij ze arm". Nu Corazon Aquino overleden is zal de in de sloppenwijken levende Filippino zijn laatste Piso bovenhalen om haar de laatste eer te bewijzen. Bloemenkransen zullen straks op het graf liggen terwijl de kinderen nauwelijks genoeg te eten krijgen om te overleven.

Daens.
In de periode dat wij voor het werk ondermeer in Makati leefden, hebben wij meermaals gezucht bij zoveel ellende en armoede en vaak gedacht dat een tweede priester Daens op de Filippijnen nog massa's goed en noodzakelijk werk zou kunnen verrichten.    

JVDS
www.morse-press.be 1740 Ternat