Redactie Morsum Magnificat ontdekte in tien minuten hoe de vork aan de steel zit, waarom kon de deurwaarder dat niet even onderzoeken, heeft hij soms geen Internet?
Het beroep van gerechtsdeurwaarder zal zeer waarschijnlijk ook niet altijd rozengeur en maneschijn zijn, maar voor zover ons bekend zijn er in die tak maar weinig falingen. We zien in Langdorp een deurwaarder die blijkbaar de keuze heeft uit een aantal zeer zware, dure Duitse en Engelse auto's en dat is geen alleenstaand geval.
De brievebus, een brievenbus, niet de énige .... van hoeveel firma's ?
De redactie ontdekte snel dat het exploot in feite hier mocht gedeponeerd, waarom kan de deurwaarder dat zelf niet uitvlooien?
In verkeerde brievenbus. Op 24 juni 2009 omstreeks 18:30u dropt deurwaarder Peter C. een dikke omslag in de brievenbus van MORSE-Press VOF, de brievenbus van MORSE-Press VOF is een échte brievenbus van een firma die er ook effectief is en werkt, de deurwaarder had zich dus niet moeten vergissen. De geadresseerde is een firma, de bvba DW die, voor zover ons bekend niet in het gebouw is gevestigd, de documenten zitten dus in de verkeerde brievenbus, Morse-Press VOF zit dus met die zwarte Piet.
Deurwaarder maakt er zich al te makkelijk vanaf. Redactie zit met exploot opgezadeld, lees het volledige verhaal in Morsum Magnificat 167.
