F.A.N.C. en de vrijgavelimieten, Controles, etc

Het F.A.N.C. doet haar job niet, informeert niet of onvoldoende.
Laksheid ? Incompetentie ? of beiden ?

Betekom / Antwerpen 9 december 2004.
De Stad Antwerpen is sinds 1990 (Ing J.Backx) bezig met de opsporing van de illegale radioactieve opvangers, op basis van de bekomen gegevens werd er al in 1991 een bestek opgemaakt, nu zijn we 13 jaar later en men weet te Antwerpen nog steeds niet hoe de radioactieve tuigen eruit zien, dat is misschien begrijpelijk.

Foto's op website van het F.A.N.C. onvolledig.
In tegenstelling tot de Franse A.N.D.R.A. vertikt het F.A.N.C. het om aan de bevolking voldoende informatie te verstrekken, vooral de onvolledige fotoreportage op hun website is meer dan een schande.
Op de F.A.N.C. website staan maar de helft van de afbeeldingen van de toestellen die in België voorkomen, anderzijds publiceren ze enkele tekeningen die ze uit de informatiebrochure van de Fransen hebben gehaald van toestellen die in België niet voorkomen.

De A.N.D.R.A. maakte een fatsoenlijk document van 41 bladzijden. Is het F.A.N.C.
daarvoor te laks of onvoldoende competent ? Wat doet de "zogenaamde" Adviseur van de Direktie
eigenlijk ? (Behalve tot 15.00u lunchen).

Vergissen is mogelijk, dat doet het F.A.N.C. zelf ook.
Het is te begrijpen dat degenen van gemeenten en steden, die de tuigen moeten opzoeken, zich vergissen, dat gebeurt systematisch en was recent weer het geval te Antwerpen.

Links : Het gebouw met de sierpunten -
Rechts : Detail van zo'n siersmeedwerk dat geen radioactieve opvanger is, er
is trouwens geen aarding aan de metalen masten van minstens 8 m hoog !!

Mocht het Agentschap op zijn minst voldoende informatie op haar website plaatsen, meer foto's met afmetingen en details, dan zou de campagne veel vlotter verlopen en zouden velen die daarmee bezig zijn minder kostbare tijd en gezicht verliezen.
In het geval hierboven is de vergissing dan ook heel begrijpelijk, het sierstuk lijkt erg veel op een kapton, maar is veel groter en zwaarder, afmetingen zijn echter moeilijk te schatten aan de hand van de foto's zoals die voorkomen op de F.A.N.C. website.

V.R.O.M.
Volkshuisvesting Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer (Nederland).

Betekom / Leidschendam 7 mei 2004.
In Nederland werd de invoer van bliksemafleiders met radioactieve bronnen al in 1961 verboden, maar er was daar op dat ogenblik nog geen wettelijk kader om het gebruik ervan te verbieden.

Eén invoerder.
In tegenstelling tot België was er in Nederland slechts één invoerder die een vergunning had, de firma Van Aarssen was de invoerder van de HELITA toestellen die in Frankrijk naar voorbeeld van de Hongaarse Natuurkundige Szillard in 1936 gecommercialiseerd werden.
De eerste opvanger met radioactief materiaal, was de Helita A Calotte, een uiterst breekbare porseleinen "Calotte" waarop Radium 226 zouten werden bevestigd.

Professor Veltman <foto Ron Davis>
10 jaar na de actie van de V.R.O.M. staat deze opvanger er nog - De bekende Nederlandse Professor Veltman (Nobelprijs fysica 1999)
die daar woonde zegt <nu ?> dat het allemaal onzin was en dat het niet meer radioactief is ?

Vergunning ingetrokken.
Van Aarssen plaatste volgens de beschikbare gegevens 400 Helita's A Calotte, wij denken dat het er veel meer waren, maar de Nederlandse overheid blijft bij 400 stuks. De Nederlandse regering trok de vergunning van Van Aarrssen in 1960 in, maar aangezien het plaatsen van die tuigen een commerciële en goed opbrengende stunt was, ging Van Aarssen daartegen in beroep.
Alhoewel de invoer van radioactieve opvangers in 1961 in Nederland werd verboden, was het daar nog wachten tot 12 november 1969, toen werd de Kernenergiewet daar van kracht.

Radioactief incident dat 28.000 Gulden (18.000 euro) kostte.
In 1989 viel er zo'n radioactieve opvanger Helita A Calotte van een watertoren, een rapport van de V.R.O.M. zegt, dat dit voorval een beperkte bodemverontreiniging veroorzaakte, de kosten voor de verwijdering van de besmette grond bedroegen toen 28.000 Gulden (18.000 euro) zo vermeld het rapport.
In die prijs is er slechts rekening gehouden met de personeel en materiaalkost van de Nederlandse overheid, de werkelijke kosten liggen in feite dus nog hoger.

Wat doet het F.A.N.C. aan de radioactieve besmettingen veroorzaakt door de radioactieve opvangers : Weinig of niets

Minister Dewael zegt dat het F.A.N.C. 25 controleurs heeft maar :
Wat doen die 25 inspecteurs aan het probleem met de radioactieve opvangers ? Hoeveel werken er op die zaak ? Hieronder één voorbeeld.

Antwerpen / Betekom 17 september 2003.
Op die datum voerden 2 controleurs van het F.A.N.C. bij het verwijderen van een radioactieve opvanger door het door hen geviseerd bedrijf, een controle uit dat uit 21 items bestond, maar ze slaagden er niet in om maar één opmerking te maken !
Wel gezien maar niets ondernomen.
Voor die doorgedreven controle moesten controleurs Erik E en Christian H zich op het dak van het gebouw Frankrijklei 91 begeven, van op dat dak kon men vlakbij gemakkelijk nog een andere radioactieve opvanger zien staan, namelijk deze van Naviga Moretus aan de Franrijklei 81-83.
Alhoewel de aandacht van de F.A.N.C. controleurs op de aanwezigheid van die opvanger werd gevestigd, deden er blijkbaar niets mee.

Foto links: Naviga Moretus - Frankrijklei 81-83 te Antwerpen dat ze niet <willen> zien.
Foto rechts : De lijst met 21 controles die ze bij het geviseerde bedrijf uitvoerden.

Nog maar eens een "Melding".
Op 23 maart 2004 werd het F.A.N.C. (ook de juridische dienst) opnieuw ingelicht van het feit dat hun inspecteurs E.Herman en C.Hunin het bestaan van deze radioactieve opvanger aan hun collega E.Goes nooit gemeld hebben !
Ze waren waarschijnlijk dermate van slag omdat ze bij het bedrijf dat ze viseren na 21 items gecontroleerd te hebben, niets konden vinden !

De weinig concrete nota van het F.A.N.C. inzake vrijgavelimiet
zal de bezitter van de radioactieve tuigen duur te staan komen !

Het rapport van Euratom in 1970 had het al gemeld !

Betekom / Brussel 4 maart 2004
De dienst "Regelgeving en vergunningen" van het F.A.N.C. stuurde op 28 februari 2004 een anderhalve bladzijde tellend schrijven omtrent de waarden van de vrijgavelimiet voor het met radioactieve delen besmet materiaal waarop de radioactieve opvangers (bliksem) hebben gestaan.
Weinig concrete gegevens zullen de bezitters duur te staan komen.

artikel in voorbereiding.

Dit gaat (alleen al aan N.I.R.A.S.) minstens 1.000 euro kosten ! (maar zie nota hieronder)

Dit stuk buis is alvast met 3,8 Bq/cm² met radioactieve stofdeeltjes besmet, dat zou volgens een door het F.A.N.C. erkend organisme slechts 0,04 Bq/cm² mogen zijn ! Dat zal, qua behandeling als radioactief materiaal, een dure grap worden !